ในธรรมชาติคงไม่มีโอกาสได้เห็นสิงโต เสือและหมีอยู่ร่วมฝูงเป็นเพื่อนรักกันได้แน่ เพราะพวกเขาต่างเป็นสัตว์นักล่าบนสุดของห่วงโซ่อาหาร แต่ทว่ามุมหนึ่งบนโลกกลม ๆ ใบเล็กดวงนี้ยังมีเรื่องน่าเหลือเชื่อเกิดขึ้น เมื่อพวกเขากลายมาเป็นเพื่อนรักร่วมฝูงเดียวกัน แถมยังมีความสัมพันธ์แนบแน่นและตะมุตะมิมากด้วย

.

ย้อนกลับไปเมื่อช่วงปี พ.ศ.2544 เจ้าหน้าที่ตำรวจจากกรมตำรวจแอตแลนต้า เมืองแอตแลนต้า รัฐจอร์เจีย ประเทศสหรัฐอเมริกา ได้บุกเข้าค้นบ้านพ่อค้ายาเสพติดรายหนึ่งหลังสืบทราบข้อมูลจากสายข่าว แต่น่าเสียดายที่แก๊งค้ายารู้ตัวจึงหลบหนีไปก่อนที่เจ้าหน้าที่จะเดินทางไปถึง เหลือไว้เพียงข้าวของมากมายที่ทิ้งไว้ให้ดูต่างหน้า อย่างไรก็ตามการตรวจค้นเพื่อเก็บหลักฐานในห้องชั้นใต้ดินก็ทำให้เจ้าหน้าที่ได้พบกับภาพที่ชวนหดหู่ใจ เมื่อพวกเขาพบลูกเสือ ลูกสิงโตและลูกหมีอายุน้อยถูกขังและล่ามอยู่ในสภาพที่น่าเวทนา ลูกสัตว์นักล่าทั้งสามตัวผอมโซ ขาดสารอาหาร มีปรสิตและบาดแผลจำนวนมากตามลำตัว ซึ่งนั่นเป็นหลักฐานยืนยันชัดว่าแก๊งค้ายาแอบลักลอบเลี้ยงสัตว์ป่าอย่างผิดกฎหมาย ซ้ำยังมีการทารุณกรรมเกิดขึ้นด้วย 

.

ลูกสิงโตแอฟริกันชื่อว่า “ลีโอ” (Leo) กำลังบาดเจ็บมีแผลเป็นทางยาวบนใบหน้าและลำตัว ถูกจับยัดให้อยู่ภายในลังไม้ขนาดพอดีตัวมีเพียงช่องเล็ก ๆ ให้หายใจ ส่วน “เชียร์คาน” (Shere Khan) ลูกเสือโคร่งเบงกอลตัวผอมแห้ง และ “บาลู” (Baloo) ลูกหมีสีน้ำตาลที่ไร้เดียงสาถูกล่ามด้วยสายรัดอกเล็ก ๆ ที่รัดแน่นจนแทบจะจมเข้าไปในเนื้อบริเวณหน้าอก

เชียร์คาน ลีโอและบาลู หลังจากที่ถูกเจ้าหน้าที่ตำรวจพบครั้งแรก

.

เจ้าหน้าที่ตำรวจพาลูกสัตว์นักล่าตัวน้อยที่ไร้เดียงสาทั้ง 3 ตัวออกมาจากสถานที่ฝันร้าย ก่อนจะส่งตัวไปอยู่ในความดูแลของกรมทรัพยากรธรรมชาติแห่งจอร์เจียเพื่อพาคืนสู่ธรรมชาติอีกครั้ง แต่ทว่าการประเมินพบว่าลูกสัตว์นักล่าทั้งสามคุ้นเคยกับมนุษย์มากเกินไป ทั้งยังอายุน้อยไร้ทักษะประสบการณ์ล่าและเอาตัวรอดจึงเป็นไปไม่ได้เลยที่จะกลับไปใช้ชีวิตในป่าอีกครั้ง พวกเขาต้องพึ่งพาการดูแลจากมนุษย์ ดังนั้นเจ้าหน้าที่จึงเปลี่ยนแผนรับเลี้ยงลูกสัตว์นักล่าทั้งสามเอาไว้ตลอดชีวิต

.

เพื่อให้ได้รับการดูแลที่เหมาะสมกว่า กรมทรัพยากรธรรมชาติแห่งจอร์เจียจึงพาเด็กน้อยทั้งสามย้ายไปอยู่ในความดูแลของ Noah's Ark Animal Sanctuary ศูนย์พักพิงสัตว์ที่ไม่แสวงหาผลกำไร ในเมืองโลคัสโกลฟ รัฐเคนตักกี้ ประเทศสหรัฐอเมริกา ที่นั่นพวกเขาจะได้ใช้ชีวิตที่เหลืออยู่อย่างมีความสุขบนพื้นที่กว้างกว่า 632 ไร่ที่สวยงามและกว้างพอที่จะไม่รู้สึกถูกขัง

.

“หลังจากที่พวกเขาถูกพาไปที่ศูนย์พักพิงสัตว์เป็นครั้งแรก ลีโอ เชียร์คานและบาลูยังคงมีอาการหวาดกลัว สภาพร่างกายก็ยังอ่อนแอ แต่ทว่าพวกเขาหันหน้าเข้าหากันแล้วก็กอดกันกลมไม่ห่าง โดยไม่สนใจสายพันธุ์ ความแตกต่างหรือความเหมือน กระทั่งพวกเขาเริ่มรู้สึกผ่อนคลายและสบายใจขึ้นหลังปรับตัว พวกเขาก็เริ่มเล่นสนุกด้วยกัน พวกเขาต่างดูแลกันกันและกันเช่นเพื่อน หรือบางครั้งก็ดูเหมือนพี่น้องที่ขาดกันไม่ได้”

อลิสัน เฮ็ดค็อต (Allison Hedgecoth) เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ของศูนย์พักพิงสัตว์ให้สัมภาษณ์กับสำนักข่าว HuffPost ประเทศสหรัฐอเมริกา

.

.

.

เจ้าหน้าที่ศูนย์พักพิงสัตว์ประเมินว่า หลังจากที่ลีโอ เชียร์คานและบาลูเติบโตเต็มวัยแล้ว สัญชาตญาณสัตว์ป่าจะทำให้พวกเขาสู้กันเพื่อพิสูจน์การเป็นนักล่าที่เหนือกว่า และนั่นจะเป็นแรงผลักทำให้พวกเขาต้องแยกจากกันเอง เจ้าหน้าที่จึงเตรียมการวางแผนจะจับพวกเขาแยกจากกันก่อนที่วันนั้นจะมาถึง เพื่อป้องกันไม่ให้ลีโอ เชียร์คานและบาลูได้รับบาดเจ็บ

.

แต่ทว่าเวลาผ่านไปลีโอ เชียร์คานและบาลูกลับทำให้เจ้าหน้าที่ต้องประหลาดใจ! เมื่อพวกเขายังคงไม่ยอมที่จะถูกแยกออกจากกัน ทั้งยังมีความสัมพันธ์อันดีและแนบแน่นยิ่งกว่าเดิม ซึ่งนั่นผิดไปจากที่เจ้าหน้าที่ประเมินเอาไว้มาก อย่างไรก็ตามเจ้าหน้าที่ก็ไม่อาจจะวางใจจึงพยายามจับพวกเขาทั้งสามแยกออกจากกันหลายครั้งแต่กลับทำก็ไม่สำเร็จ เมื่อลีโอ เชียร์คานและบาลูเรียกร้องที่จะอยู่ด้วยกันเสมอ จนเจ้าหน้าที่ต้องกลับมาทบทวนกระบวนการดูแลและให้โอกาสพวกเขาได้อยู่ด้วยกัน เมื่อเวลาผ่านไปการอยู่ร่วมกันของทั้งสามก็พบว่าไม่เกิดปัญหาจึงกลายเป็นบทพิสูจน์ความรักความผูกพันที่พวกเขามีให้กัน เจ้าหน้าที่จึงยอมรับไม่พยายามฝืนและปล่อยให้พวกเขาได้ใช้ชีวิตร่วมกันอย่างไม่มีเงื่อนไขต่อไป

.

ลีโอ เชียร์คานและบาลูเป็นเสมือนเพื่อนสนิทและพี่น้องครอบครัวเดียวกัน พวกเขากิน นอนและใช้ชีวิตในส่วนจัดแสดงเดียวกัน ร่วมแบ่งปันทุกข์สุขผ่านทุกช่วงเวลาที่เลวร้ายถูกทรมานในห้องชั้นใต้ดิน จนกระทั่งพบความสุขสงบได้รับการดูแลอย่างดีในศูนย์พักพิงสัตว์ หากนับรวมเวลาก็ยาวนานมากถึง 15 ปี นั่นจึงไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไมสัตว์นักล่าต่างสายพันธุ์ทั้งสามจึงสามารถเชื่อใจและผูกพันกันได้มากแบบนี้

.

.

บาลูเป็นหมีขี้เล่น ชอบหยอกลีโอด้วยการแกล้งงับแก้ม ส่วนเชียร์คานช่างอ้อนที่สุดชอบเอาหน้าเข้าไปซุกตัวบาลูและลีโอเมื่อมีโอกาสเสมอ

เขาจั๊กจี้นะ คริ ๆ

.

ขอซุกนิดหนึ่งนะ เขาเหงา

.

“ถึงแม้ว่าพวกเขาจะอาศัยอยู่ในส่วนจัดแสดงขนาดใหญ่ที่มีพื้นที่กว่า 7.5 ไร่ แต่กลับไม่ยอมห่างจากกันเลย พวกเขาจะอยู่ใกล้ ๆ ห่างกันไม่เกิน 30 เมตรเสมอ นั่นเป็นข้อพิสูจน์แล้วว่าพวกเขาไม่ได้ถูกบังคับให้อยู่ร่วมกัน แต่เป็นความต้องการของพวกเขาเองจริง ๆ ”

เอลิสันกล่าว

.

วันนี้เล่นไรกันดี

.

ขยับมาดิขอกอดทีหนึ่ง

.

ยี้! บาลูกลิ่นตดนายใช่มั้ย เน่ามาก

.

ลีโอ เชียร์คานและบาลูใช้ชีวิตร่วมทุกข์สุขเป็นครอบครัวที่น่ารักนานหลายปี กระทั่งความเสื่อมถอยของร่างกายเพราะกาลเวลาก็พรากพวกเขาให้จากกัน ในธรรมชาติสิงโตและเสือมีอายุขัยราว 10-15 ปีซึ่งนั่นเป็นช่วงชีวิตที่สั้นเมื่อเทียบกับหมีสีน้ำตาล นั่นทำให้ลีโอและเชียร์คานล้มป่วยลงด้วยโรคชราก่อนจะจากบาลูไปตลอดกาล เมื่อปี พ.ศ.2559 และ พ.ศ.2561 ตามลำดับ ในวันที่ฝังศพพี่น้องต่างสายพันธุ์สุดรักบาลูก็อยู่ที่นั่น เพื่อบอกลาและร่วมส่งดวงวิญญาณพวกเขาไปสู่สถานที่สงบสุขนิรันดร์

.

เจ้าหน้าที่ศูนย์พักพิงสัตว์ต่างรู้สึกเสียใจต่อการจากไปของลีโอและเชียร์คานมาก ขณะที่ก็สงสารบาลูต้องอยู่ในส่วนจัดแสดงเพียงลำพัง อย่างไรก็ตามเจ้าหน้าที่ต่างตระหนักดีว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นวัฏจักรและที่ผ่านมาก็ได้ทุ่มเทดูแลลีโอและเชียร์คานอย่างดีที่สุด จนพวกเขาได้มีช่วงเวลาแสนสุขร่วมกันจนวินาทีสุดท้าย ตอนนี้เหลือเพียงบาลูและพวกเขาก็จะดูแลเขาอย่างดีเช่นกัน

.

หลับให้สบายนะลีโอและเชียร์คาน... มิตรภาพของพวกนายงดงามและน่าทึ่ง ทั้งยังช่วยให้มนุษย์มีสติตระหนักว่าผู้แข็งแกร่งไม่จำเป็นต้องโดดเดี่ยวมีเพียงหนึ่งเดียวเสมอไป สัญชาตญาณก้าวร้าวของสัตว์ก็สามารถถูกโน้มน้าวให้ถ่อมน้อมลงได้หากถูกความรักกล่อมเกลา และเมื่อสัตว์รู้จักความรักแล้วสันติสุขย่อมตามมา... นอกจากนั้นบางครั้งความโชคร้ายก็ไม่ได้พังทลายทั้งชีวิต ทว่าอาจจะเป็นเพียงแรงผลักดันให้ไปพบกับชีวิตอีกรูปแบบหนึ่งที่แตกต่าง แต่ก็สามารถนำพาชีวิตให้พบความสุขได้เช่นกัน

.

ปัจจุบันบาลูยังมีชีวิตอยู่ แม้จะเหงาไปหน่อยแต่เขาก็ได้รับการดูแลเอาใจใส่จากเจ้าหน้าที่เหมือนเดิมไม่เปลี่ยน อย่างไรก็ตามอายุ 23 ปีของบาลูก็นับว่าเป็นช่วงบั้นปลายชีวิตของหมีสีน้ำตาลแล้วล่ะ และเมื่อถึงเวลาสามพี่น้องจะได้พบกันอีกครั้ง 

บาลูกำลังนั่งพักอยู่ใต้ต้นไม้ ภาพเมื่อวันที่ 28 เมษายน พ.ศ.2567 ที่ผ่านมา แม้ร่างกายของเขาจะโรยราลงไปมากตามสังขาร แต่เขาก็ยังคงเป็นหมีที่น่ารักของทุก ๆ คนเสมอ

.

.

.

 

.
ช่วยกดไลก์ กดแชร์ เป็นกำลังใจให้ Dog’s Clip ด้วยนะครับ
หากมีประสบการณ์ หรือเรื่องราวที่น่าสนใจของเหล่าเพื่อนสัตว์
อย่าลืมส่งมาแบ่งปันด็อกคลิปนะครับ เรื่องราวของคุณอาจสร้างแรงบันดาลใจ
หรือช่วยให้เหล่าเพื่อนสัตว์มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นได้
กดเพื่อเข้าร่วมกลุ่มด็อกคลิป , กดเพื่อส่งเรื่องราวของคุณ หรือติดแฮชแท็ก #dogsclip 
..................................................................
บทความโดย dogsclip.com

“บทความถูกรวบรวมและเรียบเรียงขึ้นใหม่ด้วยสำนวนของด็อกคลิป บทความมีลิขสิทธิ์ห้ามมิให้ผู้ใดคัดลอก และ หรือ ดัดแปลงนำไปเผยแพร่ต่อเพื่อสร้างรายได้ก่อนได้รับอนุญาต”

.

.