คุณรู้หรือไม่ว่า? “ออร์ก้า” (Orca) หรือที่เรารู้จักกันในนาม “วาฬเพชฌฆาต” เป็นสัตว์ในวงศ์โลมาไม่ใช่วาฬแต่อย่างใด และแน่นอนมันมีเหตุผลที่พวกเขาถูกเรียกว่าเป็นนักฆ่าแห่งท้องทะเล โดย องค์กรอนุรักษ์วาฬและโลมาของอเมริกาเหนือ (Whale and Dolphin Conservation of North America) กล่าวว่า
“ออร์ก้า โลมาขนาดใหญ่ถูกตั้งสมญานามว่าเป็นวาฬเพชฌฆาต โดยนักเดินเรือในสมัยโบราณที่ได้สังเกตเห็นกลุ่มออร์ก้าออกล่าวาฬตัวโตเพื่อกินเป็นอาหารอยู่บ่อยครั้งและทุกครั้งพวกเขาก็จะทำสำเร็จ”
.
ซึ่งเดิมทีนักเดินเรือเรียกออร์ก้าว่า "Whale Killer" (ผู้สังหารวาฬ) แต่หลายร้อยปีผ่านไปความผิดเพี้ยนในการสื่อสารทำให้ชื่อของพวกเขาเปลี่ยนไปกลายเป็น "Killer Whale" (วาฬเพชฌฆาต) จากโลมาผู้สังหารกลายเป็นวาฬไปซะอย่างงั้น... แต่อย่าไรก็ตามชื่อดังกล่าวก็เป็นที่ติดปากและเข้าใจกันดี พวกเขาจึงถูกกล่าวถึงในชื่อวาฬเพชฌฆาตเรื่อยมา...
.
ตามปกติแล้ววาฬเพชฌฆาตจะกินแมวน้ำเป็นอาหาร แต่ก็มีบางครั้งที่พวกเขาล่านากทะเลเป็นอาหารด้วยเช่นกัน งุ้ย! กินน้องได้ลง... แต่ก็นั่นแหละครับ "วัฏจักรธรรมชาติ"
.
.
ย้อนกลับไปเมื่อเดือนกรกฎาคม 2563 ที่ผ่านมา “จอห์น ดอร์เนลลาร์” (John Dornellas) พนักงานซึ่งทำงานให้กับ Coldwater Alaska บริษัทสำรวจแหล่งท่องเที่ยวที่เปิดโอกาสให้นักท่องเที่ยวได้ล่องเรือชมความงดงามของธรรมชาติและชีวิตสัตว์ในท้องทะเลได้อย่างใกล้ชิด แต่ทว่าการเดินทางครั้งนั้นก็ทำให้เขาได้พบเหตุการณ์ที่น่าประหลาดใจบางอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ระหว่างนากทะเลและวาฬเพชฌฆาต
.
จอห์น ดอร์เนลลาร์
.
ขณะที่จอห์นและนักท่องเที่ยวกำลังล่องเรืออยู่บริเวณอ่าวแฮลิบัต รัฐอะแลสกา ประเทศสหรัฐอเมริกา ก็ได้สังเกตเห็นวาฬเพชฌฆาตตัวหนึ่งกำลังว่ายวนเวียนอยู่ใกล้ๆ กับเรือของพวกเขา ซึ่งนั่นไม่ใช่เป็นเรื่องที่ต้องเป็นกังวลใจเลย... เพราะมนุษย์ไม่ใช่อาหารของวาฬเพชฌฆาต แต่ที่มีความเป็นไปได้มากในความคิดของจอห์นนั่นก็คืออาหารของพวกเขาอาจจะอยู่ใกล้ๆ กับเรือ ไม่นานนักจอห์นก็พบว่าข้อสันนิษฐานของเขาเป็นจริง เมื่อสังเกตเห็นนากทะเลซึ่งเป็นหนึ่งในเหยื่อของวาฬเพชฌฆาตกำลังว่ายวนเวียนอยู่ใกล้ๆ กับเรือ...
.
.
“มันช่างเป็นประสบการณ์ที่น่าทึ่งจริงๆ เราหยุดเรือและถอยห่างออกไปจากจุดที่เจอวาฬเพชฌฆาตและนากทะเลไปประมาณ 200 หลา และคอยดูสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น แต่ไม่นานนากทะเลตัวนั้นก็ว่ายเข้ามาหาเรือของเรา โดยที่มีวาฬเพชฌฆาตว่ายน้ำตามติดๆ นากทะเลว่ายน้ำเข้ามาขอความช่วยเหลือจากเรา มันเป็นเรื่องที่เกินกว่าจินตนาการของผม ไม่คิดเลยว่ามันจะเกิดขึ้นจริงๆ”
จอห์นกล่าว
.
.
ข้อสันนิษฐานของจอห์นนั้นเป็นจริง เรือของพวกเขากำลังลอยอยู่เหนือน้ำและเบื้องล่างเป็นสมรภูมิการไล่ล่าเหยื่อของวาฬเพชฌฆาต จอห์นรับรู้ในทันทีว่านากทะเลเป็นเหยื่อและเธอก็กำลังพยายามจะว่ายหนีเพื่อเอาตัวรอดจากการตกเป็นอาหารมื้อค่ำของวาฬเพชฌฆาตเช่นกัน ไม่นานนากทะเลก็เห็นทางรอด เธอเร่งว่ายมาหยุดอยู่ที่ข้างๆ เรือของจอห์น พร้อมกับโผล่หัวขึ้นพ้นน้ำส่งสายตาอ้อนวอนขอความเห็นใจเพื่อหวังได้รับการอนุญาต เมื่อไม่ถูกปฏิเสธเธอก็ตัดสินใจเสี่ยง กระโดดขึ้นมาบนเรือของจอห์นทันที
.
.
.
จอห์นเฝ้ามองอยู่ห่างๆ ตอนนั้นนากทะเลกำลังหวาดกลัวจนตัวสั่นเกาะอยู่บริเวณท้ายเรือ ทำท่าเลิ่กลั่กมองไปรอบๆ ด้วยความหวาดระแวง ขณะเดียวกันวาฬเพชฌฆาตที่กำลังไล่ล่าก็ยังคงเฝ้ารอโอกาสว่ายวนไปรอบๆ เรือไม่ยอมจากไปง่ายๆ
.
.
.
แต่หลังจากนั้นไม่นานนัก... นากทะเลก็กระโดดลงไปในทะเลอีกครั้ง ก่อนที่จะพยายามว่ายวนเวียนและตัดสินใจดำดิ่งลงไปเผชิญหน้ากับวาฬเพชฌฆาตตัวนั้น ซึ่งมันเป็นเรื่องที่น่าแปลกใจมากๆ เธอพาตัวเองกลับไปอยู่ในสถานการณ์เสี่ยงอันตรายทั้งๆ ที่ก็ยังอยู่ในอาการหวาดกลัวสุดขีด... และมีที่ปลอดภัยให้พึ่งพิงแล้ว...
.
.
ขณะเดียวกันจอห์นก็สังเกตเห็นวาฬเพชฌฆาตคาบบางอย่างไว้ในปากซึ่งมีลักษณะคล้ายกับลูกนากทะเล นั่นจึงทำให้จอห์นสันนิษฐานว่า นากทะเลตัวที่กระโดดขึ้นมาบนเรือของเขาก่อนหน้านี้ คงจะเป็นแม่ของลูกนากทะเลตัวนั้นแน่ๆ เธอมีลูกน้อยแต่ทว่าโชคร้ายลูกน้อยของเธอพลาดท่าและตอนนี้เขาก็อยู่ในปากของวาฬเพชฌฆาต...
.
หัวใจของแม่นากทะเลกำลังถูกบดขยี้ เธอต้องการปกป้องลูกน้อยจึงไม่ยอมนิ่งเฉยถึงแม้ว่าจะสิ้นหวังไร้ทางสู้และหวาดกลัวจนตัวสั่นเทาก็ตามที เธอกระโจนลงทะเลเอาชีวิตเข้าไปเสี่ยงอีกครั้งหวังช่วยลูกน้อย ทั้งๆ ที่ก็รู้ดีว่าอาจจะต้องจบชีวิตตกเป็นเหยื่อวาฬเพชฌฆาต
.
“ผมคาดว่าวาฬเพชฌฆาตกำลังคาบลูกนากทะเลตัวน้อยอยู่และนั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมนากทะเลตัวนี้จึงกระโดดกลับลงไปในทะเลอีกครั้ง ทั้งๆ ที่เธอสามารถกระโดดขึ้นมาบนเรือได้แล้ว แต่ในท้ายที่สุดแล้วเธอก็รู้ว่าลูกน้อยคงหมดโอกาสรอดชีวิต เธอจึงกระโดดกลับขึ้นมาบนเรือของเราอีกครั้ง”
จอห์นกล่าว
.
มันเป็นเหตุการณ์สุดสะเทือนใจ... เหนือความคาดหมายของจอห์น ความพยายามของแม่นากทะเลไม่เป็นผล เธอเสียลูกน้อยไปในวันนั้นหลังจากที่ได้ทุ่มเทอย่างเต็มความสามารถ สุดท้ายแล้วเธอก็ต้องยอมรับกับโชคชะตาและพาตัวเองกลับขึ้นไปบนเรือของจอห์นอีกครั้ง... จอห์นรู้สึกเสียใจที่ลูกนากทะเลตกเป็นอาหารของวาฬเพชฌฆาต เขารู้สึกได้ถึงความหวาดกลัวและความกล้าหาญของแม่นากทะเลในขณะเดียวกัน แม่นากทะเลพยายามอย่างที่สุดกระโจนลงทะเลดำดิ่งลงไปเผชิญหน้ากับวาฬเพชฌฆาตตัวโตที่เธอไม่มีทางสู้ด้วยหัวใจที่ยิ่งใหญ่ของแม่เพื่อช่วยลูกน้อย...
.
จอห์นไม่ได้พูดอะไรมากหลังจากนั้น เขาอึ้งและได้แต่ถอนหายใจเฮือกใหญ่ให้กับเรื่องราวที่เกิดขึ้นเขาเห็นใจแม่นากทะเล... แต่อย่างไรแล้วเขาก็ตระหนักดีถึงกลไกของห่วงโซ่อาหารตามวัฎจักรธรรมชาติด้วยเช่นกัน
.
หลังจากที่แม่นากทะเลกระโดดขึ้นมาบนเรือของจอห์น เวลาผ่านไปนานสักพักวาฬเพชฌฆาตก็ว่ายน้ำจากไป ไม่มีใครรู้ได้ว่าเป็นเพราะเขาอิ่มหรือต้องการทิ้งเหยื่อที่ต้องใช้ความพยายามากจนเกินไปอย่างแม่นากทะเลกันแน่..
.
ส่วนแม่นากทะเลก็ไม่ได้วางใจในมนุษย์ เธอจับตามองจอห์นอยู่ตลอด ขณะที่กำลังตกอยู่ในอาการหวาดกลัวและเสียใจราวกับว่าหัวใจกำลังแตกออกเป็นเสี่ยงๆ จอห์นเข้าใจความรู้สึกของเธอแล้ว... แต่ก็ทำได้เพียงแค่อยู่ห่างๆ ไม่พยายามไม่เข้าไปรบกวน ปล่อยให้เธอได้พักทำใจจัดการอารมณ์อยู่เงียบๆ ตามลำพัง...
.
.
.
.
.
.
.
.
ช่วยกดไลก์ กดแชร์ เป็นกำลังใจให้ Dog’s Clip ด้วยนะครับ
หากมีประสบการณ์ หรือเรื่องราวที่น่าสนใจของเหล่าเพื่อนสัตว์
อย่าลืมส่งมาแบ่งปันด็อกคลิปนะครับ เรื่องราวของคุณอาจสร้างแรงบันดาลใจ
หรือช่วยให้เหล่าเพื่อนสัตว์มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นได้
กดเพื่อเข้าร่วมกลุ่มด็อกคลิป , กดเพื่อส่งเรื่องราวของคุณ หรือติดแฮชแท็ก #dogsclip
..................................................................
บทความโดย dogsclip.com
“บทความถูกรวบรวมและเรียบเรียงขึ้นใหม่ด้วยสำนวนของด็อกคลิป บทความมีลิขสิทธิ์ห้ามมิให้ผู้ใดคัดลอก และ หรือ ดัดแปลงนำไปเผยแพร่ต่อเพื่อสร้างรายได้ก่อนได้รับอนุญาต”
.
.
