“จิเซลล์” (Gisèle) เป็นน้องแมวตัวน้อยที่เคยมีบ้านและครอบครัวที่อบอุ่นในเมืองมอนทรีออล รัฐควิเบก ประเทศแคนาดา แต่หลังจากที่เธอตั้งท้องชีวิตของเธอก็เปลี่ยนไปตลอดกาล...
.
เจ้านายของจิเซลล์ไม่ต้องการลูกน้อยของเธอเพราะไม่อยากจะแบกรับภาระและค่าใช้จ่ายต่าง ๆ ที่จะตามมาสำหรับการเลี้ยงดู ดังนั้นพวกเขาจึงวางแผนว่าจะพาจิเซลล์ไปปล่อยทิ้งเอาไว้นอกบ้านหวังให้สภาพอากาศที่หนาวเย็นคร่าชีวิตเธอและลูกน้อยในท้องเพื่อให้เรื่องทุกอย่างจบ! แต่โชคดีที่เรื่องทั้งหมดนี้เป็นได้เพียงแค่แผนเพราะเด็กหญิงวัย 12 ขวบ หนึ่งในสมาชิกของบ้านบังเอิญได้ยินเรื่องเลวร้ายนี้เข้าก่อนและไม่ยอมนิ่งเฉยปล่อยให้มันเกิดขึ้น มีความตั้งใจอย่างแรงกล้าที่จะเปลี่ยนตอนจบเรื่องน่าเศร้านี้ให้กลายเป็นความสุข เด็กหญิงจึงพยายามปกป้องและหาทางช่วยแม่แมวจิเซลล์รวมถึงลูกแมวตัวน้อยในท้องของเธอ
.
เด็กหญิงอุ้มจิเซลล์เอาไว้ในอ้อมแขนน้อย ๆ ของเธอ ก่อนที่จะเดินออกจากบ้านเพื่อไปตระเวนเคาะประตูร้องขอความเห็นใจจากเพื่อนบ้านให้พวกเขาช่วยรับจิเซลล์ไปดูแล...
.
“จิเซลล์อาจจะต้องจบชีวิตลงหากเธอถูกทิ้งเอาไว้นอกบ้านท่ามกลางสภาพอากาศที่หนาวเย็น โชคดีที่เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ได้ยื่นมือเข้ามาช่วยเอาไว้ เธออุ้มจิเซลล์ไปเคาะประตูบ้านของเพื่อนบ้านเพื่อขอความช่วยเหลือ”
เจ้าหน้าที่ของศูนย์ช่วยเหลือสัตว์ Chatons Orphelins Montréal กล่าว
.
อย่างไรก็ตามการช่วยเหลือครั้งนี้ก็ไม่ได้ง่ายเลย... เด็กหญิงจิตใจดีต้องเดินอุ้มจิเซลล์น้องแมวท้องแก่ที่รักออกจากบ้านไปตระเวนไล่เคาะประตูเพื่อนบ้านทีละหลังเพื่ออ้อนวอนขอให้พวกเขาช่วยรับอุปการะจิเซลล์เอาไว้แต่ทว่าคำอ้อนวอนของเธอก็ถูกปฎิเสธซ้ำ ๆ กว่าจะได้พบกับเพื่อนบ้านใจดีที่พร้อมรักและยินดีให้การช่วยเหลือจิเซลล์ด้วยความเต็มใจก็ใช้เวลานานเกือบทำเด็กหญิงท้อซะแล้ว
.
เพื่อนบ้านใจดีเข้าใจสถานการณ์เลวร้ายที่เกิดขึ้นว่าเด็กหญิงตัวน้อยรู้สึกกลัวและกังวลใจในความปลอดภัยของจิเซลล์เพื่อนรักรวมถึงลูกแมวตัวน้อยอย่างไร เขาจึงรับจิเซลล์มาไว้ในความดูแลชั่วคราวก่อนที่จะได้ติดต่อศูนย์ช่วยเหลือสัตว์ Chatons Orphelins Montréal เพื่อขอความช่วยเหลือให้เจ้าหน้าที่เข้ามารับจิเซลล์ไปดูแลต่อไป...
.
โชคดีที่เจ้าหน้าที่ตอบรับคำขอและลงพื้นที่เข้าช่วยเหลือรับจิเซลล์เข้ามาอยู่ในความดูแลต่อ... ที่ศูนย์ช่วยเหลือสัตว์ฯ จิเซลล์ได้รับการดูแลอย่างดีจากเจ้าหน้าที่และสัตวแพทย์ เธอได้รับการตรวจสุขภาพ อาหาร ยาและเบาะนอนอุ่น ๆ ในสถานที่ปลอดภัยเรื่อยมา... จนกระทั่งช่วงต้นเดือนมีนาคม 2564 ที่ผ่านมา จิเซลล์ก็ได้ให้กำเนิดลูกแมวตัวน้อย เพศผู้ จำนวน 1 ตัว ที่ดูน่ารักน่าชัง ร่างกายสมบูรณ์และแข็งแรงดี เจ้าหน้าที่ได้ตั้งชื่อให้กับลูกแมวตัวน้อยว่า “พรูโน่” (Pruno) พรูโน่มีลวดลายและขนที่ฟูฟ่องเหมือนกับแม่จิเซลล์มาก ๆ จมูกสีชมพูอ่อน ปากเล็ก ๆ และดวงตากลมโตทำให้เจ้าหน้าที่หลายคนเอ็นดูเขาเป็นพิเศษ
.
“เขาเป็นลูกแมวตัวเล็ก ๆ ที่มีแววว่าจะเป็นนักเปล่งเสียงที่ดีตั้งแต่แรกเกิด ที่สำคัญเขาติดจุกนมมาก”
เจ้าหน้าที่ของศูนย์ช่วยเหลือสัตว์กล่าว
.
ในที่สุดจิเซลล์และลูกน้อยก็ปลอดภัยมีโอกาสได้อยู่ด้วยกันเป็นครอบครัวอย่างที่เด็กหญิงจิตใจดีปรารถนา แต่ทว่าความสุขของครอบครัวเล็ก ๆ ของจิเซลล์กลับต้องสะดุดเมื่อจู่ ๆ ก็เกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้น จิเซลล์มีอาการไม่ค่อยสู้ดีเริ่มกินอาหารได้น้อยลงจนกระทั่งไม่กินเลย นั่นทำให้ร่างกายของเธอไม่สามารถผลิตน้ำนมให้กับลูกน้อย ทันทีที่เจ้าหน้าที่สังเกตเห็นความผิดปกติก็รีบพาจิเซลล์ไปพบสัตวแพทย์ที่คลินิกสัตว์ใกล้ ๆ เพื่อตรวจร่างกายให้แน่ใจ ซึ่งในเวลาต่อมาสัตวแพทย์ได้แจ้งกับเจ้าหน้าที่ผู้ดูแลว่า พบแผลติดเชื้อที่บริเวณช่องท้องของจิเซลล์! ซึ่งนั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้จิเซลล์ไม่สามารถทานอาหารได้ตามปกติ
.
อาการป่วยทำให้จิเซลล์จำเป็นต้องพักรักษาตัวอยู่ที่คลินิกสัตว์ไปนานจนกว่าอาการจะดีขึ้น ซึ่งตลอดระยะเวลาที่อยู่ในความดูแลของสัตวแพทย์ที่คลินิกสัตว์จิเซลล์ก็มักจะส่งเสียงร้องงอแงพยายามมองหาลูกน้อยของเธอแทบจะตลอดเวลา เธอคิดถึงลูกน้อยมาก ๆ ต้องการเห็นหน้าและดูแลเขา แน่นอนว่าพฤติกรรมของจิเซลล์ทำให้เจ้าหน้าที่รู้สึกเป็นห่วงและกังวลเกี่ยวกับสภาพจิตใจของเธอมากเช่นกัน ดังนั้นเพื่อให้ความคิดถึงของแม่แมวจิเซลล์ทุเลาลงพวกเขาจึงวางแผนจะพาเธอกลับไปพบหน้าลูกน้อยทันทีหลังจากที่สัตวแพทย์อนุญาต
.
โชคดีที่ยาจากสัตวแพทย์ตอบสนองกับร่างกายของจิเซลล์ดีมาก ส่งผลให้อาการที่ดูท่าว่าจะแย่ลงกลับดีขึ้นและมีท่าว่าจะฟื้นตัวได้เร็วด้วย นั่นทำให้เพียงไม่กี่วันหลังจากได้รับการรักษาสัตวแพทย์ก็อนุญาตให้เธอกลับศูนย์ช่วยเหลือสัตว์ฯ ไปพบกับลูกน้อยของเธอที่รออยู่อีกครั้ง
.
“ทันทีที่สองแม่ลูกได้เห็นหน้ากันอีกครั้ง พวกเขาก็รีบวิ่งเข้าไปคลอเคลียกัน จิเซลล์ค่อย ๆ บรรจงเลียไปตามตัวลูกน้อยเพื่อปลอบใจเขา เธอเป็นแม่ที่ดีมากและเห็นได้ชัดว่าพวกเขาคิดถึงกันและกันมาก”
เจ้าหน้าที่ของศูนย์ช่วยเหลือสัตว์กล่าว
.
.
.
.
ตอนนี้จิเซลล์และพรูโน่ได้ย้ายเข้าไปอาศัยอยู่ในบ้านของครอบครัวอุปถัมภ์แล้วหลังจากที่เจ้าหน้าที่ได้พยายามตามหาอยู่นานหลายวัน ที่นั่นสองแม่ลูกที่น่ารักจะได้รับการดูแลเอาใจใส่เป็นอย่างดีและจะไม่ถูกจับแยกจากกันอีก พวกเขาดูมีความสุขมากเมื่อได้อยู่ใกล้ ๆ กัน แทบจะไม่ยอมห่างกันเลยล่ะ
.
จิเซลล์และพรูโน่จะอาศัยอยู่กับครอบครัวอุปถัมภ์ไปอีกนานสักระยะ จนกว่าพรูโน่จะได้รับน้ำนมจากแม่จิเซลล์อย่างเพียงพอ เติบโตและแข็งแรงขึ้นมากกว่านี้ เมื่อทุกอย่างพร้อมเจ้าหน้าที่ของศูนย์ช่วยเหลือสัตว์ฯ ก็จะประกาศตามหาบ้านหลังใหม่ให้กับทั้งสองแม่ลูก พวกเขาหวังว่าทั้งสองจะถูกรับอุปการะให้ได้อยู่ในบ้านหลังเดียวกัน
.
หากไม่ได้รับความเมตตาจากเด็กหญิงจิตใจดีจิเซลล์และพรูโน่คงจะไม่มีวันดี ๆ ได้รับโอกาสการมีชีวิตในวันนี้ อย่างไรก็ตามผู้เลี้ยงต้องตระหนักว่าความสามารถในการดูแลสัตว์เลี้ยงที่มีอยู่อย่างจำกัดนั้นมีแนวทางในการจัดการและป้องกันให้ไม่เกิดปัญหาได้หลายวิธี ไม่จำเป็นต้องคร่าชีวิตสัตว์ที่เป็นเสมือนสมาชิกหนึ่งในครอบครัวนะครับ
.
.
เกร็ดความรู้เก็บมาฝาก
หากไม่พร้อมมีสมาชิกสัตว์เลี้ยงเพิ่มควรทำอย่างไร?
.
การดูแลสัตว์เลี้ยงหนึ่งชีวิต ผู้เลี้ยงต้องมีความพร้อมไม่ว่าจะเป็นเรื่องความรัก ความรับผิดชอบและความสามารถในการดูแลเอาใจใส่ ทุนทรัพย์และเวลา ควรประเมินความพร้อมในทุกด้านก่อนรับเลี้ยง เพราะหากตัดสินใจรับเลี้ยงแล้วนั่นหมายถึงหนึ่งชีวิตที่มีจิตใจที่ "ผู้เลี้ยง" หรือ "ผู้ปกครอง" ต้องดูแลจนกว่าพวกเขาจะสิ้นอายุขัยซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่ควรตระหนักมากที่สุด
.
หลังจากประเมินแล้วว่ามีความพร้อมในการเลี้ยงดูก็ควรคำนึงด้วยว่าสัตว์ย่อมมีการขยายพันธุ์ตามธรรมชาติ ต้องเตรียมรับมือกับสมาชิกสัตว์เลี้ยงที่จะเพิ่มจำนวนขึ้น หากไม่พร้อมด้วยความสามารถและปัจจัยอื่น ๆ ที่จำกัดก็ต้องวางแผนป้องกันไว้ตั้งแต่เริ่มเลี้ยง เพราะสัตว์เลี้ยงอย่างน้องหมาน้องแมวเจริญพันธุ์ตั้งแต่อายุไม่ครบ 1 ปี (เพศเมียเป็นสัดไวกว่าเพศผู้ น้องหมาเพศเมียช่วงอายุประมาณ 7-12 เดือน น้องแมวเพศเมียช่วงอายุประมาณ 4-5 เดือน)
.
การทำหมันเป็นวิธีที่ดีที่สุด! ในการคุมกำเนิด แต่ก็มีค่าใช้จ่ายตามมาหากเลือกโรงพยาบาลหรือคลินิกสัตว์เอกชน ทั้งนี้เป็นหน้าที่ของผู้ปกครองต้องจัดหา อย่างไรก็ตามยังมีทางเลือกอื่นเช่น บริการทำหมันจากหน่วยงานของรัฐ องค์กรและมูลนิธิเพื่อสัตว์ที่ให้บริการฟรี ซึ่งส่วนใหญ่เป็นการให้บริการแบบหน่วยเคลื่อนที่ไม่ประจำและต้องมีการนัดหมายล่วงหน้า อีกทั้งไม่ได้มีให้บริการตลอดทั้งปี ซึ่งผู้ปกครองที่สนใจสามารถติดตามข่าวสารได้จากประกาศจากหน่วยงานท้องถิ่น หรือบนหน้าแฟนเพจเฟซบุ๊กขององค์กร และมูลนิธิเพื่อสัตว์ต่าง ๆ
.
จะเห็นได้ว่าหากต้องการใช้บริการจากหน่วยงานรัฐ องค์กรและมูลนิธิเพื่อสัตว์มักจะมีระยะเฝ้ารอนานกว่า ซึ่งในระยะเฝ้ารอนี้ผู้ปกครองก็ควรดูแลสัตว์เลี้ยงให้อยู่ในพื้นที่ที่เหมาะสมสามารถควบคุมได้อาจจะต้องจับแยกให้ตัวผู้และตัวเมียอยู่คนละที่ ไม่ปล่อยให้มีโอกาสได้ผสมพันธุ์กันในช่วยเป็นสัด หรือหากมีปัจจัยอื่นที่ไม่สามารถควบคุมได้มีความจำเป็นต้องฉีดยาคุมกำเนิดก็ควรปรึกษาสัตวแพทย์ไว้ตั้งแต่เนิน ๆ เพราะต้องใช้อย่างระมัดระวัง
.
นอกจากนี้แล้วการเตรียมดูแลสัตว์เลี้ยงให้มีสุขภาพที่ดีอยู่เสมอก็เป็นสิ่งสำคัญเพราะเมื่อโอกาสมาถึงก็จะได้ทำหมันให้พวกเขาได้อย่างที่ตั้งใจและปลอดภัยด้วยครับ
.
.
.
.
ช่วยกดไลก์ กดแชร์ เป็นกำลังใจให้ Dog’s Clip ด้วยนะครับ
หากมีประสบการณ์ หรือเรื่องราวที่น่าสนใจของเหล่าเพื่อนสัตว์
อย่าลืมส่งมาแบ่งปันด็อกคลิปนะครับ เรื่องราวของคุณอาจสร้างแรงบันดาลใจ
หรือช่วยให้เหล่าเพื่อนสัตว์มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นได้
กดเพื่อเข้าร่วมกลุ่มด็อกคลิป , กดเพื่อส่งเรื่องราวของคุณ หรือติดแฮชแท็ก #dogsclip
..................................................................
บทความโดย dogsclip.com
“บทความถูกรวบรวมและเรียบเรียงขึ้นใหม่ด้วยสำนวนของด็อกคลิป บทความมีลิขสิทธิ์ห้ามมิให้ผู้ใดคัดลอก และ หรือ ดัดแปลงนำไปเผยแพร่ต่อเพื่อสร้างรายได้ก่อนได้รับอนุญาต”
.
.
