เมื่อช่วงต้นเดือนกรกฎาคม พ.ศ.2565 ที่ผ่านมา ขณะที่ “ฮอลลี่ วอร์เรน” (Hollie Warren) กำลังเดินกลับบ้านในประเทศนิวซีแลนด์ท่ามกลางสภาพอากาศที่หนาวเย็นและเปียกชื้น เธอก็บังเอิญผ่านไปพบสัตว์ปริศนาที่กำลังเดินต้วมเตี้ยมอยู่บนทางเท้าบริเวณข้างถนน วินาทีแรกที่ได้เห็นฮอลลี่รู้สึกสับสนไม่แน่ใจว่าสัตว์ปริศนาเป็นสิ่งมีชีวิตประเภทไหน แต่ที่แน่ใจมากที่สุดในตอนนั้นคือสัตว์ปริศนากำลังต้องการความช่วยเหลือ! แน่นอนว่าสาวใจดีรักสัตว์อย่างฮอลลี่ไม่ยอมละเลย แต่ด้วยสับสนเกรงจะเป็นสัตว์อันตรายจึงยืนจ้องอยู่ครู่หนึ่งด้วยความลังเลใจ อย่างไรก็ตามสุดท้ายเธอก็ตัดสินใจเดินเข้าไปช่วย!
.
“ตอนแรกฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าสัตว์หน้าตาประหลาดเป็นสิ่งมีชีวิตประเภทไหน ฉันเลยหยิบสมาร์ตโฟนขึ้นมาแล้วลองค้นหาข้อมูลบนกูเกิ้ล ก่อนจะพบว่าเธอมีลักษณะดูคล้ายหนูชนิดหนึ่ง ซึ่งมักจะพบในประเทศนิวซีแลนด์”
ฮอลลี่กล่าว
.
ฮอลลี่คุกเข่าลงบนพื้นทางเท้า ก่อนจะใช้มือที่สวมถุงมือพลาสติกทั้งสองข้างประคองสัตว์ปริศนาขึ้นมาวางบนฝ่ามือ ฮอลลี่ได้เห็นสัตว์ปริศนาในระยะใกล้ ซึ่งลักษณะช่างดูคล้ายก้อนหิน หรือไม่ก็ก้อนดินเหนียวที่ชุ่มน้ำมากกว่าจะเป็นสิ่งมีชีวิต อย่างไรก็ตามในตอนนั้นสัตว์ปริศนาดูหวาดกลัวฮอลลี่มาก เธอซ่อนใบหน้าเล็ก ๆ เอาไว้ด้วยการพยายามขดตัวเป็นก้อนกลม
.
“ฉันสังเกตเห็นขนแหลม ๆ อยู่บนหลังของเธอ ฉันเลยเริ่มเอะใจสงสัยว่าเธอน่าจะเป็นเม่น แต่ฉันก็ยังไม่แน่ใจเท่าไหร่ในตอนนั้น เพราะเธอดูไม่เหมือนเม่นทั่วไปที่ฉันเคยเห็นมา แค่มองด้วยตาก็พอจะรู้ว่าเธอกำลังป่วย สิ่งที่ฉันคิดในตอนนั้นคือต้องช่วยเธอให้เร็วที่สุด”
ฮอลลี่กล่าว
.
หลังจากที่ได้เห็นสภาพร่างกายที่ย่ำแย่ของสัตว์ปริศนา ฮอลลี่ก็ตระหนักได้อีกครั้งว่าสัตว์ตัวน้อยที่น่าสงสารกำลังต้องการความช่วยเหลืออย่างเร่งด่วน ฮอลลี่จึงรีบใช้สองมือประคองสัตว์ปริศนาขึ้นมานอนบนอุ้งมืออุ่น ๆ ของเธอ ก่อนจะเดินไปเคาะประตูบ้านคนที่อาศัยอยู่ในบริเวณนั้นเพื่อขอยืมผ้าขนหนูสำหรับห่อตัวสัตว์ปริศนาเอาไว้ ด้วยเกรงว่าความหนาวเย็นอาจจะทำให้สัตว์ตัวน้อยช็อกตาย
.
“ฉันเดินไปเคาะประตูบ้านคนที่อาศัยอยู่ในละแวกนั้น เพื่อขอยืมผ้าขนหนูสำหรับห่อตัวสัตว์ปริศนาตัวน้อย ซึ่งพวกเขาก็ใจดีกันมากเลยล่ะ ยกผ้าขนหนูให้กับฉันเลย หลังจากได้ผ้าขนหนูฉันก็รีบห่อตัวให้กับสัตว์ปริศนา ก่อนจะเร่งฝีเท้าเดินกลับบ้านทันที พอถึงบ้านฉันก็รีบแจ้งเจ้าหน้าที่กู้ภัย แต่พวกเขายุ่งมากจึงแนะนำให้หาผู้อุปถัมภ์สัตว์ปริศนารอไปก่อนในระหว่างนั้น ซึ่งนั่นทำให้ฉันตัดสินใจรับอุปถัมภ์เธอเอาไว้”
ฮอลลี่กล่าว
.
.
ฮอลลี่ตั้งชื่อให้สัตว์ปริศนาว่า “นักเก็ต” (Nugget) และพาเธอไปตรวจร่างกายที่คลินิกสัตว์ หลังจากที่สัตวแพทย์ใช้เวลานานหลายนาทีเพื่อตรวจร่างกายให้กับนักเก็ตก็เผยว่า นักเก็ตเป็น "เม่นตัวน้อย" ที่กำลังประสบปัญหาด้านสุขภาพ เธอกำลังทรมานกับโรคเรื้อน ซึ่งเกิดจากไรตัวเล็กจิ๋วที่พยายามขุดเข้าไปในชั้นผิวหนัง นั่นจึงทำให้ตามตัวของเธอเต็มไปด้วยผื่นคันและอาการก็ดูเหมือนจะหนักขึ้นเรื่อย ๆ เพราะขนตามตัวของเธอเริ่มหลุดร่วงจนแทบไม่เหลือแล้ว สัตวแพทย์อธิบายเพิ่มเติมว่า ถึงแม้อาการจะน่ากังวลใจมากแต่โรคเรื้อนที่เกิดขึ้นมีวิธีรักษาให้หายขาดได้
.
สัตวแพทย์แนะนำให้ฮอลลี่อาบน้ำให้กับนักเก็ตด้วยแชมพูสูตรพิเศษสำหรับการรักษาโรคเรื้อนโดยเฉพาะ ซึ่งเธอก็ได้ปฎิบัติตามคำแนะนำอย่างใส่ใจ ขณะที่นักเก็ตก็ดูเหมือนจะชอบการถูกอาบน้ำด้วยเหมือนกัน และเธอก็ดูเหมือนลูกอะโวคาโดมาก ตอนที่ตัวเปียกอยู่ในอ่างอาบน้ำ
.
ฮอลลี่ไม่มีสัตว์เลี้ยงในตอนนั้น ซึ่งนั่นเป็นเรื่องที่ดีเพราะทำให้เธอมีเวลามากพอที่จะดูแลนักเก็ตที่กำลังป่วย ต้องการความรักและการเอาใจใส่มากเป็นพิเศษ เวลาผ่านไปนานหลายวันสภาพร่างกายและจิตใจของนักเก็ตก็ค่อย ๆ ดีขึ้นตามลำดับ ขนตามตัวของเธอเริ่มงอกขึ้นใหม่ แววตาที่เคยเศร้าก็เปลี่ยนไปดูสดใสขึ้นอย่างเห็นได้ชัด นักเก็ตเม่นตัวน้อยดูมีความมั่นใจขึ้นมากหลังจากที่มีขน บาดแผลที่เคยสร้างความเจ็บปวดก็ค่อย ๆ หายไปจนเกือบหมดแล้วด้วยเช่นกัน
.
หลังจากที่นักเก็ตหายดีมีขนชุดใหม่ขึ้นงอกขึ้นให้เห็นบางแล้ว ฮอลลี่ก็เริ่มวางแผนประกาศหาบ้านหลังใหม่ให้กับนักเก็ต ถึงแม้จะเป็นช่วงเวลาสั้น ๆ ที่ได้อยู่ดูแลกันและกัน แต่ฮอลลี่กลับรู้สึกมีความสุขหัวใจพองโต เพราะนักเก็ตช่วยทำให้ฮอลลี่เข้าใจว่าการมีสัตว์เลี้ยงไม่ใช่เรื่องง่ายเลย นอกจากจะมีความชื่นชอบแล้ว ยังต้องมีเวลา มีความรับผิดชอบต่อสัตว์เลี้ยงตัวน้อยเหล่านั้นเสมือนกับเป็นสมาชิกในครอบครัวด้วย ที่สำคัญภาระการดูแลก็ยาวนานจนกว่าสัตว์เลี้ยงตัวน้อยจะสิ้นอายุขัย
.
แต่อย่างไรก็ตามหากการรับเลี้ยงเริ่มต้นด้วยความรักสิ่งเหล่านี้จะไม่ใช่ปัญหาหรือภาระ แต่ทว่าจะเป็นความรู้สึกรักและผูกพันที่ยากอธิบายที่เข้ามาเติมเต็มชีวิตให้บูรณ์แบบขึ้น
.
“การได้เห็นเธอเติบโตและค่อย ๆ มีพัฒนาการที่ดีขึ้นในทุก ๆ วัน ทำให้ฉันตระหนักได้ว่าการเลี้ยงสัตว์ต้องมีความรับผิดชอบมากแค่ไหน แต่ทว่ามันก็คุ้มค่านะที่จะทุ่มเท”
ฮอลลี่กล่าว
.
.
.
.
ช่วยกดไลก์ กดแชร์ เป็นกำลังใจให้ Dog’s Clip ด้วยนะครับ
หากมีประสบการณ์ หรือเรื่องราวที่น่าสนใจของเหล่าเพื่อนสัตว์
อย่าลืมส่งมาแบ่งปันด็อกคลิปนะครับ เรื่องราวของคุณอาจสร้างแรงบันดาลใจ
หรือช่วยให้เหล่าเพื่อนสัตว์มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นได้
กดเพื่อเข้าร่วมกลุ่มด็อกคลิป , กดเพื่อส่งเรื่องราวของคุณ หรือติดแฮชแท็ก #dogsclip
..................................................................
บทความโดย dogsclip.com
“บทความถูกรวบรวมและเรียบเรียงขึ้นใหม่ด้วยสำนวนของด็อกคลิป บทความมีลิขสิทธิ์ห้ามมิให้ผู้ใดคัดลอก และ หรือ ดัดแปลงนำไปเผยแพร่ต่อเพื่อสร้างรายได้ก่อนได้รับอนุญาต”
.
.
