“น้องหมาคือเพื่อนที่ดีที่สุดของมนุษย์” ประโยคนี้คงเป็นสิ่งที่ชาวด็อกคลิปคุ้นหูและหลายคนก็คงเคยผ่านประสบการณ์พิสูจน์ความจริงในข้อนี้ด้วยตัวเองมาแล้ว ล่าสุดเมื่อช่วงเดือนกุมภาพันธ์ 2563 ที่ผ่านมา น้องหมาตัวน้อยในประเทศจีนก็ทำให้ผู้คนได้ประจักษ์ความจริงในข้อนี้อีกครั้งหนึ่ง เมื่อน้องหมาตัวน้อยนั่งเฝ้าผู้ปกครองที่ล้มป่วยอยู่บริเวณด้านหน้าโรงพยาบาลนานหลายเดือนโดยไม่ทีท่าว่าจะยอมแพ้แล้วลุกเดินหนีหายไปไหนไกลถึงแม้จะถูกไล่... น่าเศร้าที่ผู้ปกครองของน้องหมาตัวน้อยกลับไม่มีโอกาสได้รับรู้เรื่องราวที่แสนดี ความรักที่จริงใจและความจงรักภักดีของน้องหมาสุดรักเลย เหตุเป็นเพราะความตายพรากพวกเขาให้จากกันไกล...
.
“เสี่ยวเปา” (Xiao Bao) ชื่อที่มีความหมายว่า “สมบัติตัวน้อย” ในภาษาจีน เขาเป็นน้องหมาพันทาง อายุไม่น้อย 7 ปีแล้ว เสี่ยวเปาถูกพบขณะกำลังนอนเฝ้าใครบางคนอยู่ที่บริเวณด้านหน้าประตูโรงพยาบาลไท่คัง มณฑลหูเป่ย ตอนกลางของประเทศจีน เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 2563 ที่ผ่านมา ซึ่งเป็นช่วงเวลาเดียวกันกับที่มีการระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 หรือ โควิด-19 อย่างหนักในประเทศจีน
.
โชคร้ายที่ผู้ปกครองของเสี่ยวเปาเป็นหนึ่งในผู้ที่ติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ป่วยเป็นโรคโควิด-19 เขาล้มป่วยลงอย่างกระทันหัน ก่อนที่จะทรุดหนักแล้วถูกส่งตัวมารักษาที่โรงพยาบาลไท่คัง เจ้าหน้าที่โรงพยาบาลไท่คังให้ข้อมูลว่า พวกเขาพบเสี่ยวเปามานั่งเฝ้าผู้ปกครองอยู่ที่บริเวณด้านหน้าประตูทางเข้าตั้งแต่วันแรกที่ผู้ปกครองของเขาถูกส่งมารักษาตัวที่โรงพยาบาล เสี่ยวเปามีท่าทีเป็นกังวลใจ เอาแต่จ้องมองผ่านบานประตูเข้าไปภายในอาคาร เพราะคงไม่อยากพลาดหากนายรักหายดีแล้วเดินกลับออกมาและตอนในนั้นพวกเขาก็จะได้กลับบ้านพร้อมกัน เสี่ยวเปามีความหวังเสมอ...
.
แต่ทว่ากลับมีเรื่องโชคร้ายเกิดขึ้นซ้ำอีก... พวกเขาไม่สามารถกลับไปที่บ้านหลังเดิมพร้อมกันได้อีกแล้ว... สิ่งที่เสี่ยวเปาหวังจะไม่มีวันได้เกิดขึ้น... อาการป่วยของผู้ปกครองเสี่ยวเปาหนักเกินเยียวยา แพทย์ทำได้เพียงประคับประคองและในที่สุดวาระสุดท้ายก็มาถึง ผู้ปกครองของเสี่ยวเปาสิ้นลมจากไปหลังจากที่เข้ารักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลได้เพียงแค่ 5 วันเท่านั้น
.
การรอคอยควรจะสิ้นสุดลง...แต่เสี่ยวเปายังไม่รับรู้ข่าวร้าย เขายังคงนั่งรอนายรักใจจดใจจ่ออย่างมีหวัง จากวันกลายเป็นสัปดาห์ จากสัปดาห์กลายเป็นเดือน จากเดือน 1 เดือน กลายเป็น 3 เดือน การรอคอยยังคงดำเนินต่อไปเสี่ยวเปายังมีหวังเสมอและไม่เคยล้มเลิกแล้วลุกเดินหนีจากคนที่เขารักไป
.
7 ปีที่พวกเขามีชีวิตร่วมกันมันยาวนานเกินครึ่งชีวิตของเสี่ยวเปา พวกเขาคือส่วนหนึ่งของกันและกันมาตลอด เพื่อให้รู้สึกว่าส่วนหนึ่งในชีวิตยังคงอยู่ การได้อยู่ใกล้ๆ แม้ไม่ได้เห็นหน้าก็คงจะทำให้เสี่ยวเปารู้สึกมีความสุขมากแม้เวลาจะผ่านไปนาน 3 เดือนแล้วก็ตาม
.
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของโรงพยาบาลให้ข้อมูลว่า เขาสังเกตเห็น เสี่ยวเปามักจะเดินเข้ามานอนรอใครบางคนอยู่ที่บริเวณด้านหน้าประตูโรงพยาบาลอยู่เป็นประจำไม่เคยขาด ครั้งแรกที่เห็นเขาเคยพยายามไล่ให้เสี่ยวเปาออกไปแต่ทว่าไม่นานเขาก็จะย้อนกลับมาอีก เมื่อไม่ได้ผลเขาจึงตัดสินใจอุ้มเสี่ยวเปาพาออกไปปล่อยให้ห่างจากพื้นที่โรงพยาบาล เนื่องจากเป็นห่วงความปลอดภัยของประชาชนที่เข้ามาใช้บริการและเจ้าหน้าที่ภายในโรงพยาบาลด้วย แต่เขาก็พบว่าไม่กี่วันหลังจากนั้นเสี่ยวเปาก็จะหาทางเดินกลับมาที่โรงพยาบาลแล้วมานั่งเฝ้าอยู่ที่บริเวณด้านหน้าประตูอย่างที่เคยทำ
.
ตลอดระยะเวลาที่เสี่ยวเปาเฝ้ารออยู่บริเวณด้านหน้าประตูโรงพยาบาลไม่มีใครรู้เลยว่าเขานอนที่ไหนและกินอะไรในแต่ละมื้อ แต่ทว่าจากสภาพร่างกายที่ซูบผอมลงเรื่อยๆ อีกทั้งเนื้อตัวก็มอมแมมเข้าทุกวันก็เดาได้ไม่ยากเลยว่าชีวิตของเขายากลำบากเอาการ...
.
จนกระทั่งเมื่อเดือนเมษายน 2563 ที่ผ่านมา รัฐบาลจีนได้คลายมาตรการล็อกดาวน์ นั่นจึงทำให้ซูเปอร์มาร์เก็ตภายในโรงพยาบาลได้รับอนุญาตให้เปิดบริการอีกครั้ง โชคดีของเสี่ยวเปาที่เจ้าของซูเปอร์มาร์เก็ตใจดีและรักสัตว์ เธอจึงมักจะหยิบยื่นอาหารให้กับเสี่ยวเปาอยู่เสมอ และพยายามช่วยเสี่ยวเปาเท่าที่จะทำได้
เสี่ยวเปาแวะมากินขนมที่ร้านของวู
.
“เจ้าหน้าที่ของโรงพยาบาลบอกกันฉันว่า ผู้ปกครองของเสี่ยวเปาเข้ามารับการรักษาโควิด-19 ที่นี่ตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมาและหลังจากนั้น 5 วันเขาก็จากไป แต่เสี่ยวเปาไม่รู้ เขายังคงเดินตามหาผู้ปกครองไปรอบๆ โรงพยาบาล แล้วก็มานั่งรอเขาที่บริเวณด้านหน้าประตูโรงพยาบาลทุกๆ วัน”
วู คุยเฟ่น (Wu Cuifen) เจ้าของซูเปอร์มาร์เก็ตกล่าว
.
วูยังบอกอีกว่าตั้งแต่เธอกลับมาเปิดร้านได้อีกครั้งก็ไม่เคยเห็นเสี่ยวเปาออกไปเดินเล่นไกลจากโรงพยาบาลเลย เขายังคงวนเวียนกลับมานั่งเฝ้ารอผู้ปกครองที่รักหวังจะได้กลับไปใช้ชีวิตร่วมกันในบ้านของพวกเขาพร้อมๆ กัน อีกครั้ง ความภักดีของเสี่ยวเปาทำให้วูรู้สึกประทำใจมาก แต่ในขณะเดียวกันมันก็ทำให้เธอรู้สึกเศร้าตามไปด้วย เมื่อเสี่ยวเปายังไม่รู้ความจริงว่าคนที่รักถูกความตายพรากพวกเขาให้จากกันไกลและจะไม่มีวันได้พบหน้ากันอีกแล้ว... หากเสี่ยวเปารู้ความจริงคงจะทำให้รู้สึกเศร้าแต่ก็คงดีกว่าถ้าจะทำให้เสี่ยวเปาได้เริ่มต้นชีวิตใหม่อีกครั้ง
.
“ฉันไม่เคยเห็นเขาเดินไปไหนไกลจากโรงพยาบาลเลยนะ เขารอผู้ปกครองของเขาอยู่ทุกๆ วัน เขาภักดีต่อผู้ปกครองของเขามากๆ ฉันประทับใจในตัวเขาและอย่างจะช่วยเหลือเขาในเรื่องที่พอจะช่วยได้”
วูกล่าว
.
ทุกๆ เช้าวูจะแบ่งอาหารและน้ำให้กับเสี่ยวเปา ก่อนที่จะชวนเขาเข้ามานอนพักผ่อนในร้านอยู่เป็นประจำ แต่ส่วนใหญ่แล้วเสี่ยวเปามักจะปฏิเสธ เขายังคงยืนยันที่จะเฝ้ารอผู้ปกครองอยู่ที่บริเวณด้านหน้าประตูโรงพยาบาลเหมือนอย่างเคย เขาคงไม่อยากจะพลาดหากผู้ปกครองเดินกลับออกมา...
.
“ทุกๆ เช้าตอนที่ฉันมาเปิดร้าน ฉันจะเห็นเสี่ยวเปานั่งรออยู่ที่บริเวณด้านหน้าประตูโรงพยาบาลก่อนแล้ว และในตอนที่ฉันปิดร้านฉันก็ยังคงเห็นเขานอนอยู่ที่เดิม”
วูกล่าว
.
วูคอยดูแลเสี่ยวเปาแทนผู้ปกครองของเขาเรื่อยมา จนกระทั่งเมื่อช่วงกลางเดือนพฤษภาคม 2563 ที่ผ่านมา เจ้าหน้าที่ของโรงพยาบาลได้รับร้องเรียนหลายครั้งจากประชาชนที่เขามาใช้บริการโรงพยาบาลว่าเสี่ยวเปามักจะเดินเข้าไปภายในอาคารบริเวณล๊อบบี้และรบกวนพวกเขาอยู่เสมอ นั่นจึงทำให้ทำให้เจ้าหน้าที่ของโรงพยาบาลต้องติดต่อไปยังศูนย์ช่วยเหลือสัตว์ขนาดเล็กในเมืองหวู่ฮั่น ให้เข้ามารับตัวเสี่ยวเปาไปดูแลที่ศูนย์ฯ ของพวกเขา
.
ซึ่งในเวลาต่อมาเจ้าหน้าที่ประจำศูนย์ช่วยเหลือสัตว์ก็ได้เดินทางมารับเสี่ยวเปาไปดูแล ....เสี่ยวเปาได้รับการดูแลอย่างดีจากเจ้าหน้าที่ประจำศูนย์ฯ ที่นั่นเขาได้ตรวจร่างกาย ฉีดวัคซีนและอาบน้ำจนสะอาดสะอ้าน ถึงแม้ว่าตอนนี้เสี่ยวเปาจะได้นอนบนเบาะอุ่นๆ มีอาหารอร่อยๆ กินทุกมื้อ แต่เขาก็ยังดูเศร้าไม่หาย นั่นคงเป็นเพราะคิดถึงผู้ปกครองที่เขารักอยู่... แต่เจ้าหน้าที่ของศูนย์ฯ เชื่อว่าความรักของพวกเขาจะทำให้เสี่ยวเปากลับมาเป็นน้องหมาที่ร่าเริงสดใสและก้าวสู่การมีชีวิตใหม่ได้อีกครั้งแน่นอน
เจ้าหน้าที่จากศูนย์ช่วยเหลือสัตว์ฯมารับตัวเสี่ยวเปาไปดูแลต่อ
.
.
.
อีกไม่นานผมจะกลับมายิ้มได้
.
.
.
.
.
ช่วยกดไลก์ กดแชร์ เป็นกำลังใจให้ Dog’s Clip ด้วยนะครับ
หากมีประสบการณ์ หรือเรื่องราวที่น่าสนใจของเหล่าเพื่อนสัตว์
อย่าลืมส่งมาแบ่งปันด็อกคลิปนะครับ เรื่องราวของคุณอาจสร้างแรงบันดาลใจ
หรือช่วยให้เหล่าเพื่อนสัตว์มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นได้
กดเพื่อเข้าร่วมกลุ่มด็อกคลิป , กดเพื่อส่งเรื่องราวของคุณ หรือติดแฮชแท็ก #dogsclip
..................................................................
บทความโดย dogsclip.com
“บทความถูกรวบรวมและเรียบเรียงขึ้นใหม่ด้วยสำนวนของด็อกคลิป บทความมีลิขสิทธิ์ห้ามมิให้ผู้ใดคัดลอก และ หรือ ดัดแปลงนำไปเผยแพร่ต่อเพื่อสร้างรายได้ก่อนได้รับอนุญาต”
.
.
