เมื่อวันที่ 1 มิถุนายน พศ.2566 ผู้ใช้งานบนอินสตราแกรมชื่อ "Margo Fredricks Gahagan" คุณแม่ของ "โฮป" หญิงสาวผู้จากไปตลอดกาล ได้เขียนเล่าถึงเหตุการณ์หัวใจสลายถึงลูกสาวสุดที่รัก พร้อมโพสต์คลิปวิดีโอน้องหมาสุดรัก ขณะที่เขาเดินเข้าไปนั่งจ้องภาพลูกสาวของเธอ ก่อนจะแสดงพฤติกรรมแปลกลักษณะคล้ายกำลังร้องไห้สะอึกสะอื้นด้วยท่าทางและแววตาเศร้าโศก โดยข้อความดังกล่าวเล่าเรื่องราวไว้ว่า...
.
“โฮป" ลูกสาวสุดที่รัก วัย 36 ปี ของฉัน ป่วยมานานหลายปีแล้ว
ย้อนกลับไปเมื่อ 3 ปีก่อน ระหว่างที่โฮปนอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาลเพื่อรอเข้ารับการผ่าตัด
ฉันก็กำลังนั่งดูรายละเอียดของน้องหมาบอสตันเทอเรียตัวหนึ่ง บนเว็บไซต์ศูนย์ช่วยเหลือสัตว์ไร้บ้านอยู่
และบางอย่างก็ทำให้ฉันตัดสินใจรับเลี้ยงน้องหมาตัวนั้น ก่อนจะบอกข่าวดีให้กับโฮปและสามีได้รู้
.
โฮปดีใจมากและบอกกับฉันว่า “เธอจะตั้งชื่อให้น้องหมาว่าสเตลล่า” ซึ่งหลังจากนั้นเราก็ตั้งชื่อให้น้องหมาตัวนั้นว่าสเตลล่าจริง ๆ ต่อมาเรากลัวว่าสเตลล่าจะเหงาเลยรับเลี้ยง “ทรัฟเฟิล” น้องหมาบอสตันเทอร์เรียเพิ่มอีกตัวด้วย
.
น้องหมาทั้งสองตัวได้กลายเป็นเพื่อนที่แสนดี คอยเคียงข้างโฮปต่อสู้กับอาการเจ็บป่วยมาโดยตลอด พวกเขาจะอยู่ใกล้ ๆ เธอเสมอจนตัวแทบติดกันเลยล่ะ ซึ่งความใกล้ชิดนั้นก็ทำให้สองน้องหมาเผยพรสวรรค์พิเศษ สามารถรับรู้ระดับน้ำตาลในเลือดที่ผิดปกติ รวมถึงอาการป่วยที่กำลังจะเกิดขึ้นกับโฮปได้อย่างน่าประหลาดใจ และพวกเขาก็มักแจ้งเตือนให้เธอรู้ตัวก่อนเสมอด้วย
.
ถึงแม้ว่าโฮปจะได้รับกำลังใจที่ยอดเยี่ยมจากครอบครัวและสองน้องหมา แต่สภาพร่างกายของเธอกลับยังคงทรุดลงเรื่อย ๆ จนต้องเข้ารับการฟอกไตและรักษาปัญหาสุขภาพอื่น ๆ ที่ตามมาอย่างต่อเนื่องตลอดหลายปีที่ผ่านมา ก่อนที่โรคเบาหวานจะทำให้เธอต้องเผชิญกับโชคร้ายครั้งใหญ่ หลังจากที่ขาของเธอหักทั้ง 2 ข้าง และเส้นประสาทบริเวณปลายแขนทั้งสองข้างเริ่มเสื่อมลงจนทำให้มือของเธอชาจนไร้ความรู้สึก ซ้ำร้ายเกิดแผลที่หายยากติดเชื้อจนลุกลามทำอาการหนัก แพทย์จึงต้องตัดสินใจตัดแขนและขาเพื่อรักษาชีวิตโฮปเอาไว้
.
จากนั้นความเจ็บปวดก็ค่อย ๆ กัดกินความหวังจนโฮปหมดแรงสู้ ก่อนที่เธอจะตัดสินใจยุติการรักษาขอกลับไปใช้ชีวิตช่วงสุดท้ายอย่างสงบที่บ้าน ซึ่งเธอก็ได้รับในสิ่งที่ปรารถนาโดยมีสองน้องหมาคอยสร้างรอยยิ้มและทำให้รู้สึกดีขึ้นในทุกวัน ฉันคิดว่าคนรักน้องหมาก็คงจะเข้าใจและจินตนาการถึงความสุขที่ได้รับผ่านอ้อมกอดของเหล่าน้องหมาได้ดีเลยล่ะ
.
สุดท้ายโฮปก็จากพวกเราไป 2 สัปดาห์หลังกลับมาใช้ชีวิตที่บ้าน เราทุกคนเสียใจมากกับการสูญเสียครั้งนี้ โดยเฉพาะหัวอกคนเป็นแม่อย่างฉันที่ไม่คิดว่าต้องมาจัดงานศพให้กับลูกสาว นอกจากนั้นแล้วการสูญเสียครั้งนี้ก็ยังส่งผลกระทบอย่างลึกซึ้งให้กับสองน้องหมาของเราด้วย
.
6 เดือนหลังจากที่โฮปจากไป ขณะที่ฉันกำลังนอนคุยโทรศัพท์อยู่กับน้องสาวช่วงก่อนเข้านอน ฉันก็สังเกตเห็นอาการผิดปกติของสเตลล่า เธอนอนอยู่บนหมอนและพยายามยื่นจมูกน้อย ๆ ไปสัมผัสบนรูปของโฮป ก่อนแสดงพฤติกรรมราวกำลังร้องไห้สะอึกสะอื้นด้วยความโศกเศร้า ฉันแทบไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองเลยจริง ๆ หากพูดเรื่องนี้ให้ใครฟังคงไม่มีใครเชื่อ ฉันเลยหยิบสมาร์ทโฟนขึ้นมาบันทึกภาพเหตุการณ์ที่เกิดเอาไว้
.
สเตลล่าทำท่าทางคล้ายกำลังร้องไห้อยู่ตรงนั้นประมาณหนึ่งนาที ก่อนที่หัวใจของฉันจะไม่อาจทานทนเก็บซ่อนความรู้สึกปวดร้าวจากความคิดถึงที่มีต่อลูกสาวสุดที่รักได้อีกต่อไป ฉันรีบวางสมาร์ทโฟนลงแล้วรีบคว้าตัวสเตลล่าเข้ามากอดไว้แน่น เรานั่งกอดกันอยู่ตรงนั้นต่ออีกนานหลายนาทีเพื่อรำลึกถึงโฮป เราพยายามช่วยปลอบโยนกันและกันให้รู้สึกดีขึ้น
.
.
.
.
.
ช่วยกดไลก์ กดแชร์ เป็นกำลังใจให้ Dog’s Clip ด้วยนะครับ
หากมีประสบการณ์ หรือเรื่องราวที่น่าสนใจของเหล่าเพื่อนสัตว์
อย่าลืมส่งมาแบ่งปันด็อกคลิปนะครับ เรื่องราวของคุณอาจสร้างแรงบันดาลใจ
หรือช่วยให้เหล่าเพื่อนสัตว์มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นได้
กดเพื่อเข้าร่วมกลุ่มด็อกคลิป , กดเพื่อส่งเรื่องราวของคุณ หรือติดแฮชแท็ก #dogsclip
..................................................................
บทความโดย dogsclip.com
“บทความถูกรวบรวมและเรียบเรียงขึ้นใหม่ด้วยสำนวนของด็อกคลิป บทความมีลิขสิทธิ์ห้ามมิให้ผู้ใดคัดลอก และ หรือ ดัดแปลงนำไปเผยแพร่ต่อเพื่อสร้างรายได้ก่อนได้รับอนุญาต”
.
.
