พนักงานทำความสะอาดในโรงงานแห่งหนึ่งในรัฐแคลิฟอร์เนีย ประเทศสหรัฐอเมริกา ได้พบกับน้องหมาแก่จรจัดตัวหนึ่งในสภาพมอมแมม นอนขดตัวอยู่ใต้ถังขยะที่สกปรกภายในโรงงาน ไม่มีใครรู้เลยว่าน้องหมาตัวนี้มาจากไหนและมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร แต่สิ่งหนึ่งที่เธอรับรู้ในตอนนั้นได้อย่างชัดเจนก็คือ น้องหมามีอาการหดหู่ สิ้นหวังและเหนื่อยล้าต้องการความช่วยเหลืออย่างเร่งด่วน 

.

ด้วยสงสารเมื่อได้เห็นสภาพน้องหมา พนักงานใจดีจึงเดินไปหาภาชนะตวงน้ำ พร้อมกับอาหารมาให้เขากิน ก่อนตัดสินใจติดต่อขอความช่วยเหลือจากมูลนิธิ Hope for Paws ให้เร่งเข้ามาช่วยเหลือ เจ้าหน้าที่มูลนิธิ Hope for Paws รับเรื่องหลังได้รับแจ้ง ก่อนส่งอาสาสมัคร 2 คนลงพื้นที่เข้าช่วยเหลือน้องหมาแก่ตัวดังกล่าวในเวลาต่อมา

.

เมื่ออาสาสมัครเดินทางไปถึง... พวกเขาได้พบว่าสภาพร่างกายของน้องหมาเลวร้ายกว่าที่คิดเอาไว้มาก น้องหมามีอาการงุนงง สับสนเมื่อกำลังได้รับความสนใจและรายล้อม สภาพน้องหมาน่าเวทนาอย่างถึงที่สุด เขาถูกทอดทิ้งให้เผชิญกับชะตากรรมเลวร้ายมานานหลายปี อาสาสมัครรับรู้ได้ทันทีว่าพวกเขาต้องพาน้องหมาไปพบสัตวแพทย์ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะร่างกายน้องหมาอ่อนแอและมีอายุมาก เวลาที่เขาจะมีความสุขเหลือน้อยลงเต็มทีแล้ว...

 .

.

อาสาสมัครพยายามเข้าไปผูกมิตรกับน้องหมาด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน หวังให้เขายอมเปิดใจ หลังจากที่น้องหมามีท่าทีสบายใจขึ้นอาสาสมัครจึงหาโอกาสคล้อง "สายจูงแห่งความโชคดี" ให้กับน้องหมา ในตอนนั้นเองที่อาสาสมัครได้เห็นเชือกอีกเส้นหนึ่งบนคอของน้องหมา เขาถูกกล่ามเอาไว้จึงทำให้เดินไปไหนไม่ได้ อาสาสมัครจึงเร่งตัดเชือกนั้นออก ก่อนพาน้องหมาขึ้นรถมุ่งหน้าตรงไปยังคลินิกสัตว์ที่อยู่ใกล้ที่สุดทันที

 

.
ระหว่างเดินทางอาสาสมัครต้องคอยลูบหัวปลอบโยนเขาอยู่ตลอดเวลา เพื่อทำให้รู้สึกผ่อนคลายและวางใจว่าทั้งหมดนี้คือการช่วยเหลือ น้องหมาแก่ไม่งอแงหรือแสดงท่าทีต่อต้านการปลอบประโลมจากอาสามสมัครเลย เขาเข้าใจและยินดีให้ความร่วมมือ นี่คงเป็นครั้งแรกในรอบหลายปีที่น้องหมาแก่ได้รับความรักที่จริงใจ

.

“ฉันขอโทษแทนใครก็ตามที่ทำแบบนี้กับนายนะ ฉันขอโทษ ขอโทษจริงๆ”

อาสาสมัครบอกกับน้องหมาซ้ำ ๆ 

.

เมื่อมาถึงคลินิกสัตว์... สัตวแพทย์เร่งรับน้องหมาเอาไว้ ก่อนค่อยๆ ไล่เรียงตรวจร่างกายให้ทีละส่วน จากนั้นก็ได้แจ้งผลตรวจให้อาสาสมัครทราบว่า น้องหมาน่าจะมีอายุมากถึง 12 ปีแล้ว ดวงตาทั้งสองข้างของเขาบอดสนิท ดังนั้นที่ผ่านมาชีวิตของเขาก็อยู่ในความมืดมิดมาตลอด ส่วนสุขภาพของเขาก็เสื่อมลงมากตามอายุและจากโรคต่างๆ ที่สร้างความเจ็บปวดรุมเร้าเขาอยู่ สัตวแพทย์อธิบายต่อว่าน้องหมามีภาวะขาดน้ำ ตามตัวมีโรคผิวหนังและแผลติดเชื้อ นอกจากนั้นเขายังมีเนื้องอกอีก 2 จุดบนร่างกายที่กำลังขยายตัวสร้างความทุกข์ทรมานให้กับเขาด้วย
.
สัตวแพทย์บอกกับอาสาสมัครว่า มีทางเลือกอยู่ 2 วิธี หนึ่งคือการประคับประคองอาการ และวิธีที่สองสัตวแพทย์เสนอช่วยยุติความเจ็บปวด ความทุกข์ทรมานที่เกิดขึ้นกับน้องหมาด้วยวิธีการการุณยฆาต

.

อาสาสมัครไม่ต้องการวิธีการการุณยฆาต พวกเขาไม่ต้องการให้ชีวิตน้องหมาต้องจบลงพร้อมๆ กับความทรงจำแย่ๆ ที่ว่า ชีวิตเขาไร้ค่าและถูกทอดทิ้งมาตลอดทั้งชีวิต อาสาสมัครต้องการใช้เวลาที่น้องหมาแก่เหลืออยู่ทำให้เขาได้รู้จักกับคำว่ารักแท้ ได้รับการดูแลที่ดี มีโอกาสได้ชื่นชมความสวยงามอีกมุมหนึ่งของโลกใบนี้เพื่อสร้างความทรงจำสุดท้ายที่ยอดเยี่ยมให้กับเขา... 
.
ดังนั้นหลังจากที่สัตวแพทย์ได้ช่วยรักษาอาการต่างๆ ในเบื้องต้นแล้ว อาสาสมัครจึงติดต่อไปยังมูลนิธิ Frosted Faces Foundation บ้านอุปถัมภ์ที่มีความเชี่ยวชาญในการดูแลน้องหมาสูงวัยเพื่อขอพื้นที่เล็กๆ ให้กับน้องหมาแก่ผู้โชคร้ายที่เพิ่งช่วยเหลือไว้ได้เข้าไปอาศัยอีกหนึ่งชีวิต โชคดีที่ทางมูลนิธิตอบรับอย่างรวดเร็ว หลังจากที่ได้ทราบเรื่องราวที่น่าเศร้าของน้องหมา...

.

หลังจากนั้นไม่นานชีวิตใหม่ของน้องหมาแก่ผู้ถูกทอดทิ้งก็ได้เริ่มต้นขึ้นอีกครั้งพร้อมกับชื่อใหม่ว่า "ดันแคน" เขาได้อาบน้ำทำความสะอาดร่างกายเป็นครั้งแรก คราบมอมแมมสีดำสกปรกถูกชะล้างออกจนหมด ก่อนเผยใบหน้าที่น่ารักของเขาอีกครั้ง ความจริงแล้วเขามีขนสั้นสีน้ำตาล น้องหมาแก่ที่ดูสิ้นหวังสดใสมีชีวิตชีวาขึ้นมาก ถึงแม้ว่าเขาจะอ่อนแรงอยู่ในภาวะขาดน้ำแต่ทว่าเขากลับมีอาการกระตือรือร้น สนใจผู้ดูแลมากเป็นพิเศษ ดูเหมือนว่าความทรงจำดีๆ ในวันที่เคยได้รับสัมผัสอ่อนโยนได้หวนย้อนกลับมาอีกครั้ง เห็นได้ชัดว่าดันแคนโหยหาช่วงเวลานี้มาแสนนาน มันคงเป็นของขวัญที่พิเศษที่สุดและคงไม่คิดว่าช่วงชีวิตนี้จะได้สัมผัสอีกครั้ง มันเป็นสิ่งที่เกินฝัน...เขาไม่ต้องจบชีวิตลงอย่างโดดเดี่ยวในสถานที่ที่สกปรกและคับแคบใต้ถังขยะในโรงงานแล้ว เขาดีใจมากกับสิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้...

.

.

ดันแคนชอบที่จะได้รับการกอดและผัมสัมด้วยความอ่อนโยน เขารักการนอนพักผ่อนในตระกร้าผ้าและผู้ดูแลก็ตามใจปล่อยให้เขานอนได้ตามสบาย ชีวิตที่เปลี่ยนไปทันตามันเร็วจนดันแคนมีอาการสับสนอยู่บ้าง แต่ทว่าไม่ต้องเป็นห่วงตอนนี้เขามีเจ้าหน้าที่มูลนิธิฯ ดูแลอยู่อย่างใกล้ชิดในบ้านส่วนตัวของพวกเขา คันเดนได้สัมผัสกับคำว่าบ้านอีกครั้งและเห็นได้ชัดว่าเขารักช่วงเวลานี้มากที่สุด หัวใจที่แห้งเหี่ยวใกล้โรยราเหมือนได้รับพลังจนเบ่งบานสะพรั่งได้อีกครั้ง 

.

ปัจจุบันมิถุนายน 2563 ดันแคนยังมีความสุขกับชีวิตในบ้านอุปถัมภ์หรือ มูลนิธิ Frosted Faces Foundation ที่รับดูแลเขาอยู่ แน่นอนว่าเจ้าหน้าที่ดูแลเขาดีมาก ชีวิตดันแคนเปลี่ยนไปเยอะ เขากำลังดื่มด่ำกับความสุขช่วงชีวิตสุดท้ายและจะเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ จนกว่าในวันที่ร่างกายของเขาไม่ไหว
.
น่าเศร้านะครับที่น้องหมาต้องถูกทิ้งปล่อยให้เผชิญชะตากรรมลำบากลำพังกระทั่งกลายเป็นน้องหมาแก่ที่เจ็บป่วยน่าเวทนาแบบนี้... หากรับรู้แล้วว่าพวกเขาต้องทุกข์และเจ็บปวดมากแค่ไหน ได้โปรดอย่าทอดทิ้งน้องหมาที่น่ารักในวันนี้ที่อยู่ข้างกาย... โปรดรัก ดูแล เอาใจใส่พวกเขาจนถึงวาระสุดท้ายให้ความสำคัญพวกเขาเสมือนเป็นส่วนหนึ่งในครอบครัวด้วยนะครับ อย่าตัดใจทอดทิ้งพวกเขาในวันที่มีปัญหา อย่าปล่อยมือบอกลาพวกเขาในวันที่ซุกซนสร้างความทุกข์กวนใจ โปรดใจเย็นพยายามปรับตัวทำความเข้าใจ รักพวกเขาเหมือนในวันแรกที่ตัดสินใจอ้าแขนต้อนรับพวกเขาเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในครอบครัวด้วยนะครับ...
.
รับชมวิดีโอเรื่องราวของดันแคน
.

 

.

.

 

.
ช่วยกดไลก์ กดแชร์ เป็นกำลังใจให้ Dog’s Clip ด้วยนะครับ
หากมีประสบการณ์ หรือเรื่องราวที่น่าสนใจของเหล่าเพื่อนสัตว์
อย่าลืมส่งมาแบ่งปันด็อกคลิปนะครับ เรื่องราวของคุณอาจสร้างแรงบันดาลใจ
หรือช่วยให้เหล่าเพื่อนสัตว์มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นได้
กดเพื่อเข้าร่วมกลุ่มด็อกคลิป , กดเพื่อส่งเรื่องราวของคุณ หรือติดแฮชแท็ก #dogsclip 
..................................................................
บทความโดย dogsclip.com

“บทความถูกรวบรวมและเรียบเรียงขึ้นใหม่ด้วยสำนวนของด็อกคลิป บทความมีลิขสิทธิ์ห้ามมิให้ผู้ใดคัดลอก และ หรือ ดัดแปลงนำไปเผยแพร่ต่อเพื่อสร้างรายได้ก่อนได้รับอนุญาต”

.

.